Magere melk-agarplaten worden gebruikt om een voedzaam medium te verschaffen voor groeiende micro-organismen. Eenmaal bereid, kan de agar worden uitgeplaat met een populatie van micro-organismen om te testen op het vermogen van micro-organismen om caseïne-eiwit te verteren. Caseïne is een groot onoplosbaar eiwit dat voorkomt in magere melk. Omdat het wordt verteerd door enzymen van organismen, wordt caseïne afgebroken in kleine aminozuren en peptiden. Duidelijke plekken op de agarpaté geven gebieden aan waar caseïne is afgebroken. Magere melkagar is een relatief ongecompliceerd en goedkoop medium om te gebruiken voor een experiment als dit. Je kunt magere-agar-agar kopen bij lab-leveranciers, of zelf maken.
Plaats een schoon, droog horlogeglas op de schaal en nul de schaal. Meet 5 g magere-melkpoeder af. Breng het poeder van de voorraadfles over op het horlogeglas op de schaal met een schone, droge laboratoriumschep.
Giet 50 ml dH20 in een van de bekers. Voeg het magere melkpoeder toe en roer met de glazen staaf totdat het volledig is opgelost.
Tarreer een schoon, droog kijkglas op de schaal. Meet 1 g agar-poeder af op het horlogeglas met een schone, droge laboratoriumschep.
Giet 50 ml dH20 in het andere bekerglas. Los het gemeten agar-poeder erin op.
Giet het magere-melkmengsel snel in het agarmengsel. Roer het mengsel en autoclaaf vervolgens gedurende 15 minuten bij 121 graden Celsius.
Giet de magere melkagar in de schone, droge petrischalen. Vul de vaat niet helemaal tot de bovenkant. Laat de agar afkoelen en stollen voordat je hem voor je experiment gebruikt.