Inhoud
Zwaartekracht houdt dingen bij elkaar. Het is een kracht die materie naar zich toe trekt. Alles met massa creëert zwaartekracht, maar de hoeveelheid zwaartekracht is evenredig met de hoeveelheid massa. Daarom heeft Jupiter een sterkere zwaartekracht dan Mercurius. Afstand beïnvloedt ook de sterkte van de zwaartekracht. Daarom heeft de aarde een sterkere aantrekkingskracht op ons dan Jupiter, ook al is Jupiter zo groot als meer dan 1.300 aardes. Hoewel we bekend zijn met de invloed van de zwaartekracht op ons en op aarde, heeft deze kracht ook veel effecten op het hele zonnestelsel.
Creëert een baan
Een van de meest opvallende effecten van zwaartekracht in het zonnestelsel is de baan van de planeten. De zon zou 1,3 miljoen aardes kunnen vasthouden, dus de massa heeft een sterke zwaartekracht. Wanneer een planeet met hoge snelheid langs de zon probeert te gaan, grijpt de zwaartekracht de planeet en trekt deze naar de zon. Evenzo probeert de zwaartekracht van de planeten de zon naar zich toe te trekken, maar kan niet vanwege het enorme verschil in massa. De planeet blijft bewegen maar is altijd gevangen in de push-pull-krachten die worden veroorzaakt door de interactie van deze zwaartekrachten. Als gevolg hiervan begint de planeet in een baan om de zon te draaien. Hetzelfde fenomeen zorgt ervoor dat de maan om de aarde draait, behalve dat het de zwaartekracht van de aarde is, niet de zonnen die hem om ons heen bewegen.
Getijdenverwarming
Net zoals de maan om de aarde draait, hebben andere planeten hun eigen manen. De push-pull relatie tussen de zwaartekrachten van de planeten en hun manen veroorzaakt een effect dat bekend staat als getijdenbobbels. Op aarde zien we deze uitstulpingen als eb en vloed omdat ze zich boven oceanen voordoen. Maar op planeten of manen zonder water kunnen getijdenuitbarstingen optreden over land. In sommige gevallen zal de uitstulping gecreëerd door de zwaartekracht heen en weer worden getrokken omdat de baan varieert in zijn afstand tot de primaire zwaartekrachtbron. Het trekken veroorzaakt wrijving en staat bekend als getijdenverwarming. Op Io, een van Jupiters manen, heeft de getijdenverwarming vulkanische activiteit veroorzaakt. Deze verwarming kan ook verantwoordelijk zijn voor vulkanische activiteit op Saturns Enceladus en vloeibaar water onder de grond op Jupiters Europa.
Sterren maken
Reusachtige moleculaire wolken bestaande uit gas en stof storten langzaam in door de inwaartse aantrekkingskracht van hun zwaartekracht. Wanneer deze wolken instorten, vormen ze veel kleinere gebieden van gas en stof die uiteindelijk ook zullen instorten. Wanneer deze fragmenten instorten, vormen ze sterren. Omdat de fragmenten van de oorspronkelijke GMC in hetzelfde algemene gebied blijven, veroorzaakt hun ineenstorting sterren in clusters.
Vorming van planeten
Wanneer een ster wordt geboren, komt al het stof en gas dat niet nodig is in zijn formatie terecht in de baan van de ster. De stofdeeltjes hebben meer massa dan het gas, zodat ze zich kunnen concentreren in bepaalde gebieden waar ze in contact komen met andere stofdeeltjes. Deze korrels worden samengetrokken door hun eigen zwaartekrachten en in een baan gehouden door de zwaartekracht van de ster. Naarmate de verzameling korrels groter wordt, beginnen andere krachten er ook op in te werken totdat zich een planeet vormt gedurende een zeer lange periode.
Veroorzaakt vernietiging
Omdat veel dingen in het zonnestelsel bij elkaar worden gehouden dankzij de zwaartekracht onder de componenten, kunnen sterke externe zwaartekrachten die componenten letterlijk uit elkaar trekken waardoor het object wordt vernietigd. Dit gebeurt soms met manen. Neptunes Triton wordt bijvoorbeeld dichter en dichter naar de planeet getrokken terwijl deze cirkelt. Wanneer de maan te dichtbij komt, misschien over 100 miljoen tot 1 miljard jaar, zal de zwaartekracht van de planeten de maan uit elkaar trekken. Dit effect kan ook de oorsprong verklaren van het puin dat de ringen vormt die rond alle grote planeten zijn gevonden: Jupiter, Saturnus en Uranus.