Inhoud
- Vorming van zure regen
- Geology of Cemetery Stones
- Zure regen en calciumcarbonaat
- Erosie van begraafplaatsstenen
Zure regen heeft veel gevolgen, waaronder schade aan planten en verzuring van meren. Het effect van zure regen op begraafplaatsstenen is duidelijk genoeg dat het is gebruikt als een indicator van hoeveel zure regen in een regio valt. De Geological Society of America vroeg burgerwetenschappers om de breedte van kalksteen en marmeren begraafplaatsstenen vast te leggen omdat zure regen de componenten van de steen oplost. Het onderzoeksprogramma heeft het niet overleefd, maar de effecten van zure regen blijven meetbaar op sommige begraafplaatsen in het hele land.
Vorming van zure regen
Zure regen is het resultaat van waterdamp die reageert met gassen zoals zwaveldioxide en stikstofdioxide, waarbij zwavelzuur en salpeterzuur worden gevormd. Zwaveldioxide en stikstofdioxide komen in de atmosfeer vrij door natuurlijke processen, zoals vulkanen en ontleding, maar worden ook geproduceerd door fossiele brandstoffen te verbranden. De zure waterdamp condenseert dan en valt als zure regen op de aarde.Zure regen vindt ook plaats door droge afzetting, waarbij de verontreinigende stoffen vast komen te zitten in rook en stof en zich vasthouden aan oppervlakken, waar ze reageren om zuur te vormen de volgende keer dat het oppervlak nat wordt.
Geology of Cemetery Stones
Bij het selecteren van een rots om de overledene te herdenken, zijn er verschillende overwegingen. De eerste is of het mogelijk is om een inscriptie in de rots te snijden; de tweede is hoe duurzaam de rots zal zijn als een monument; ten derde is de esthetische aantrekkingskracht van het uiteindelijke monument. Beschikbare opties in de afgelopen paar eeuwen zijn zandsteen, kalksteen, marmer, leisteen en graniet. Zandsteen en kalksteen zijn sedimentaire rotsen, terwijl marmer, leisteen en graniet hardere metamorfe rotsen zijn. Kalksteen en marmer zijn gemaakt van calciumcarbonaat, waardoor ze gevoelig zijn voor zure regenweer.
Zure regen en calciumcarbonaat
Wanneer regen op kalksteen of marmer valt, lost een kleine hoeveelheid calciumcarbonaat op in calcium- en carbonaationen. De waterstof- en nitraat- of sulfaationen van zure regen reageren met calcium- en carbonaationen. Het carbonaatatoom reageert met water om bicarbonaat te vormen, dat verder reageert met de waterstofionen van het zuur om water en koolstofdioxidegas te vormen. De reactie laat calcium- en nitraat- of sulfaationen achter die wegspoelen. De kooldioxide is de reden waarom kalksteen bruist wanneer je er sterk zuur op laat vallen
Erosie van begraafplaatsstenen
Kalksteen en marmeren grafstenen worden verweerd omdat de elementen ze langzaam oplossen. Dit is een natuurlijk proces omdat het calciumcarbonaat waaruit ze zijn gemaakt, lichtjes in water oplosbaar is. Zure regen versnelt verwering door zijn chemische reactie met calciumcarbonaat. De zure regen beschadigt op zijn beurt de steen, waardoor een ruw, ontpit oppervlak achterblijft en waardoor schrijven en kunst moeilijker te onderscheiden zijn. Marmer is bestand tegen zure regen iets meer dan kalksteen omdat de structuur dichter is gepakt.