Inhoud
Zuur-basistitratie is een eenvoudige manier om concentraties te meten. Chemici voegen een titrant, een zuur of een base met bekende concentratie toe en controleren vervolgens de pH-verandering. Zodra de pH het equivalentiepunt bereikt, is al het zuur of de base in de oorspronkelijke oplossing geneutraliseerd. Door het toegevoegde volume titrant te meten, kan de chemicus de concentratie van de oorspronkelijke oplossing bepalen. Deze procedure is van toepassing op zuren en basen die slechts één waterstofion doneren / accepteren. Andere verbindingen zoals zwavelzuur hebben meerdere equivalentiepunten, dus hun titratiecurven zijn ingewikkelder.
Schat de pH op het equivalentiepunt. Voor een sterk zuur of base in oplossing zal de pH bij gelijkwaardigheid 0 zijn. Wanneer een sterk zuur reageert met een zwakke base, vormen ze echter een zuur zout, dus de pH bij gelijkwaardigheid zal lager zijn dan 7, terwijl de pH van een sterke base die reageert met een zwak zuur zal om dezelfde reden groter zijn dan 7.
Een goede manier om te bepalen wat u verwacht, is door de chemische vergelijking voor de neutralisatiereactie op te schrijven en de producten te identificeren. Als al het zuur of de base is geneutraliseerd, zijn de producten het enige dat overblijft, zodat ze de pH bepalen.
Selecteer een pH-indicator op basis van de pH die u bij gelijkwaardigheid verwacht. Kies een pH-indicator die van kleur verandert bij of nabij de pH die u op het equivalentiepunt verwacht.
Trek de chemische spatbril, laboratoriumjas en handschoenen aan. Voer de rest van dit experiment voor de veiligheid onder de zuurkast uit.
Vul de buret met de titrant. Kies de meest geschikte titrant. Verdun de titrant en noteer de concentratie. Onthoud dat bij het verdunnen van de titrant altijd zuur aan water moet worden toegevoegd, niet andersom. Sterke zuren of basen worden in het algemeen als titranten gebruikt; het is moeilijker om het equivalentiepunt te vinden met een zwak zuur of base als titrant. Titreer een zure oplossing met een sterke base zoals natriumhydroxide. Titreer een basische oplossing met een sterk zuur zoals zoutzuur / zoutzuur.
Plaats de kolf of het bekerglas onder de buret. Noteer het volume van de oplossing in de kolf.
Voeg langzaam titrant toe aan de beker / kolf. De pH-verandering op het equivalentiepunt is dramatisch en gebeurt snel. Zodra de pH-indicator van kleur verandert, stop met het toevoegen van titrant en noteer het volume titrant dat u hebt toegevoegd. De buret heeft meestal volumemarkeringen langs de zijkant, zodat u kunt bepalen hoeveel u hebt gebruikt.
Bereken het aantal mol toegevoegd titrant door het gebruikte volume titrant te vermenigvuldigen met de concentratie van het zuur of de base in het titrant. Het aantal mol dat wordt toegevoegd om het equivalentiepunt te bereiken is gelijk aan het aantal mol zuur of base dat oorspronkelijk in de oplossing aanwezig was.
Deel het aantal mol zuur of base door het aantal liters in de kolf of beker vóór de titratie om de mol per liter of concentratie van de oorspronkelijke oplossing te krijgen.