Inhoud
Bijna alle materialen ondervinden lichte vervorming als reactie op temperatuursveranderingen. Ze zetten uit als ze worden verwarmd en trekken samen wanneer ze worden afgekoeld. Dit is een belangrijke factor om rekening te houden met machineonderdelen of structurele componenten in omgevingen met wisselende temperaturen. Als een onderdeel uitzet, kan dit spanningen op andere structurele onderdelen veroorzaken en mogelijk defecten veroorzaken. De exacte vervorming van een object hangt af van zijn geometrie en zijn constante thermische uitzetting.
Stappen
Zoek de materialenconstante van thermische uitzetting op. De thermische expansieconstante is een hoeveelheid die de procentuele verandering in lengte van een materiaal voor elke graad van temperatuurverandering aangeeft. Een inch aluminium wordt bijvoorbeeld 0,0000131 inch langer wanneer deze wordt verwarmd met 1 graad Fahrenheit.
Bepaal de temperatuurschommeling waaraan de cilinder wordt blootgesteld. Vermoedelijk is het onderdeel ontworpen op een basistemperatuur, zoals kamertemperatuur, waarbij het geen thermische stress ervaart. Zoek het verschil tussen de basistemperatuur en de maximale of minimale temperatuur waaraan de cilinder wordt blootgesteld.
Bereken de stam. De soort is een dimensieloze hoeveelheid gelijk aan de verandering in lengte over de oorspronkelijke lengte. U kunt de spanning berekenen door de thermische constante van de expansie te vermenigvuldigen met de temperatuurverandering.
Verkrijg de cilinders hoogte en diameter. U kunt deze hoeveelheden meten of ze verkrijgen uit vooraf opgenomen specificaties.
Vermenigvuldig de spanning met de diameter of de hoogte van de cilinder om de lengteverandering in beide richtingen te vinden. Als de cilinder in een zak of mouw zit en u de verandering in omtrek moet weten, vermenigvuldigt u de verandering in diameter met het getal pi (3.14).