Een titratie is een chemie-experiment waarbij je de ene substantie in een andere druppelt - "titreert" met behulp van een glazen buis (buret) en een bekerglas. Bij een titratie op zuurbasis titreert u een base tot een zuur totdat het zijn "equivalentiepunt" of een neutrale oplossing met een pH van 7 bereikt. Voordat dit gebeurt, is de oplossing in uw beker een "bufferoplossing", een die bestand is tegen pH-veranderingen wanneer u kleine hoeveelheden zuur toevoegt. U kunt de mate weergeven waarin uw zuur dissocieert - en dus de pH van de oplossing verandert - met behulp van de "pKa" -waarde, en u kunt deze waarde berekenen met behulp van gegevens uit uw titratie-experiment.
Kies een punt op uw titratiecurve voorafgaand aan het equivalentiepunt en noteer de pH, die de verticale coördinaat van de curve is. Stel bijvoorbeeld dat u een oplossing analyseert op een punt waarop de pH 5,3 is.
Bepaal op dit punt de verhouding van het zuur tot de geconjugeerde base, rekening houdend met het volume dat u moet toevoegen om het equivalentiepunt te bereiken. Stel dat u 40 ml moet toevoegen om het equivalentiepunt te bereiken. Als u op het punt waarop de pH 5,3 is 10 ml hebt toegevoegd, betekent dit dat u een kwart van het equivalentiepunt bereikt. Met andere woorden, driekwart van het zuur moet nog worden geneutraliseerd en de geconjugeerde zuren vormen op dit punt een kwart van de oplossing.
Steek uw waarden in de Henderson-Hasselbalch-vergelijking, pH = pKa + log (/), waar is de concentratie van geconjugeerde base en de concentratie van het geconjugeerde zuur. Houd er rekening mee dat, omdat je de pH hebt gemeten als een functie van het titrantenvolume, je alleen de verhouding van geconjugeerde base tot zuur hoeft te kennen. Op het moment dat de voorbeeldoplossing een pH van 5,3 had, was dit (1/4) / (3/4) of 1/3: 5,3 = pKa + log (1/3) = pKa + -,48; dus 5.3 + .48 = pKa + -.48 + .48, of pKa = 5.78.