Inhoud
Elektronen draaien rond de atoomkernen in orbitalen. De laagste, "standaard" orbitalen worden de grondtoestand genoemd. Wanneer energie aan het systeem wordt toegevoegd, zoals door een elektrische stroom door een gloeidraad te laten lopen, worden elektronen "geëxciteerd" naar hogere orbitalen. De energie die nodig is om een elektron zoveel te laten exciteren dat het volledig uit een atoom wordt verwijderd, wordt de "ionisatiepotentiaal" of "ionisatie-energie" genoemd, hoewel de laatste de meest actuele term is. Voor individuele atomen wordt het gemeten in elektronenvolt (eV). Op grotere schaal wordt het gemeten in kilojoule per mol (kJ / mol).
Ionisatie-energie berekenen
Zoek de ionisatie-energie per atoom op in het periodiek systeem gekoppeld in de sectie bronnen. Klik op het betreffende element en noteer de waarde onder 'Eerste ionisatie'. Het zou mogelijk zijn om deze waarde te berekenen, wetende alleen het aantal protonen in het atoom in kwestie en de afstand tot de eerste baan, maar elke bron die deze informatie bevat zal ook de eerste ionisatie-energie geven.
Bepaal hoeveel mol van het element worden geïoniseerd. Als je alleen de massa kent, moet je de atoommassa opzoeken, ook op de meeste periodieke tabellen. Deel de massa die wordt geïoniseerd, in grammen, door het atoommassa-getal. Als je bijvoorbeeld 24 gram zuurstof hebt, met een atoommassa van 16, heb je 1,5 mol.
Vermenigvuldig de ionisatie-energie die je hebt opgezocht met 96.485. 1 eV / deeltje is gelijk aan 96.485 kJ / mol. Het resultaat is de molaire ionisatie-energie in kilojoule per mol.
Vermenigvuldig het antwoord van stap drie, in kJ / mol, met het aantal mol dat u in stap twee hebt bepaald. Het antwoord is de totale ionisatie-energie van uw monster, in kJ.