Inhoud
Stel je een miniatuurversie van een uil op stelten voor. Dat is een gravende uil. Ze leven in droge, open habitats tussen inheemse meerjarige grassen. Gravende uilen nestelen op de grond en bezetten vaak verlaten holen van kleine zoogdieren zoals muizen en eekhoorns. Hun populaties nemen af en de soort wordt beschermd door de federale Migratory Bird Treaty Act in de Verenigde Staten, Canada en Mexico.
biomes
Onderzoekers die ecosystemen bestuderen (interacties van organismen binnen biologische gemeenschappen) identificeren belangrijke geografische regio's van de wereld, genaamd biomen. Negen terrestrische biomen kunnen worden geclassificeerd volgens klimaat. Het aantal stijgt wanneer de regio's niet alleen worden geclassificeerd op basis van klimaat, maar ook van vegetatie. Een eenvoudige set biomen bestaat uit het water, woestijn, bos, grasland en toendra. De meeste gravende uilen nestelen in graslandbiomen; sommige nestelen zich echter in woestijn- en bosbiomen.
Distributie
Twee ondersoorten van gravende uilen leven in Noord-Amerika. Athene cunicularia hypugaea (westelijke graafuil) migreert tussen het zuidwesten van Canada en Mexico door de centrale en westelijke Verenigde Staten. Hoewel er weinig bekend is over hun migratieroutes, komen de uilen in de eerste week van mei aan in de provincie Saskatchewan in Canada. Degenen die in Canada en de Verenigde Staten broeden, worden verondersteld in het late najaar naar het zuiden te migreren, en sommige worden tot in Zuid-Amerika gezien. De spreiding over het gehele bereik van Athene cunicularia floridana (gravende uil van Florida) is beperkt tot Florida en de Bahama's.
ecosystemen
Gravende uilen zijn specialisten van open gebieden en nestelen, nestelen en voederen op korte vegetatie met een lage dichtheid. Een groot verschil tussen het bestuderen van grote geografische regio's, of biomen, en ecosystemen is de interspecifieke (tussen soorten) interacties en daaropvolgende aanpassingen die op ecosysteemniveau zichtbaar zijn. Baby-grondeekhoorns zijn immuun voor ratelslangengif, en om roofdieren af te schrikken, baby-gravende uilen hebben ook een speciale aanpassing - ze sissen en bootsen het geluid van een ratelslang na. Een van de belangrijkste ecosystemen voor de uilen, het inheemse grasland in Californië, vertegenwoordigt een van de meest bedreigde ecosystemen in de natie. Sinds de jaren 1700 daalde het areaal van het grasland van 22 miljoen naar 2 miljoen.
Verlies van woongebied
Gravende uilen zijn afhankelijk van een habitat van inheemse grassen om te overleven. Omdat dit leefgebied verloren is gegaan door de ontwikkeling van de landbouw en de stad, neemt hun bevolking af. Sommige gravende uilen worden gezien in door mensen gemodificeerde omgevingen en stedelijke open ruimtes. Het succesvol beheren van hun leefgebieden zal de soort helpen te overleven.
Ecosystemen worden in kaart gebracht van een macro, op biome-niveau schaal zoals een graslandbioom tot een micro, habitat-niveau schaal zoals een open gebied binnen een ecosysteem. Met het doel om afnemende natuurpopulaties effectiever te beheren, zijn onderzoekers van de US Geological Survey betrokken bij inspanningen om wereldwijde ecosystemen op een gestandaardiseerde manier te classificeren en in kaart te brengen op een schaal die geschikt is voor onderzoek, behoud en beheer van dieren in het wild.