Inhoud
Geloof het of niet, de FBI heeft Bigfoot ooit onderzocht - en eerder deze maand, meer dan 40 jaar na dat onderzoek, heeft het bureau de resultaten vrijgegeven.
Vijftien haren, gehecht aan een klein stukje huid, gevonden in het bos ergens in de Pacific Northwest en ingediend bij de FBI door Bigfoot Informatiecentrum en tentoonstellingsdirecteur Peter Byrne in 1976: "van hertenfamilie afkomst."
Dat is wat de FBI zei in haar verslagen van het onderzoek, dat op 5 juni werd vrijgegeven - tot ontsteltenis van Byrne, nu 93.
"We kwamen hier net achter," vertelde Byrne, die in Ierland werd geboren, tegen de Washington Post. "Het is teleurstellend."
Hoe het onderzoek is gebeurd
Halverwege de jaren zeventig beweerden twee biologen en medewerkers van de Amerikaanse bosdienst een onbekend dier te hebben gezien dat tussen een paar bomen liep in een bebost gebied in het noordwesten van de Stille Oceaan. Bij het horen van deze 'geloofwaardige waarneming', zoals hij het noemde, reisde Byrne naar de plaats van de waarneming en ontdekte dat nu beroemde plukje haar aan een boom bleef hangen. Hij stuurde het naar de FBI en vroeg om een agent om "een vergelijkende analyse te maken van enkele haren die we hier hebben en die we niet kunnen identificeren."
"Begrijp alsjeblieft dat ons onderzoek hier serieus is", schreef Byrne in zijn brief. "Dit is een serieuze vraag die beantwoord moet worden."
Byrne vertelde de Washington Post dat hij nooit iets van de FBI heeft gehoord, hoewel uit de registers blijkt dat Jay Cochran Jr., toenmalig assistent-directeur van de wetenschappelijke en technische dienst van de FBI, Byrne meerdere keren schreef als reactie.
Uitzonderingen op de regels
Cochrans eerste brief aan Byrne verwezen afdelingsbeleid tegen het aannemen van dergelijke verzoeken.
"Af en toe, per geval, in het belang van onderzoek en wetenschappelijk onderzoek, maken we uitzonderingen op dit algemene beleid", aldus de brief. "Met dit begrip zullen we de haren en het weefsel onderzoeken die in uw brief worden genoemd."
Een paar maanden later schreef Cochran opnieuw aan Byrne, waarin hij verklaarde dat een onderzoek naar de wortelstructuur van de monsters, de medullaire structuur, de opperhuiddikte en de afgietsels "onthulde dat de haren van hertenfamilie zijn". Byrne beweert dat hij nooit Cochrans-brieven heeft ontvangen.
Benjamin Radford, adjunct-redacteur van Skeptical Inquirer Magazine, vertelde History.com dat de FBI die zijn Bigfoot-onderzoek uitvoert niet betekent dat het bureau het bestaan van Bigfoot onderschrijft.
"Het betekent alleen dat de FBI een onderzoek heeft gedaan naar een Bigfoot-onderzoeker", aldus Radford, volgens History.com. "Daar is niets mis mee, maar het moet niet worden verward met de facto goedkeuring door de overheid van de realiteit van Bigfoot."
Byrne en Bigfoot
De passie van Byrnes Bigfoot ontstond in de jaren veertig en vijftig, toen zijn stint bij de Britse Royal Air Force hem introduceerde bij buitenlanders die belangstelling hadden voor Yeti-mythen en real-life Yeti-expedities voerden. Byrne nam uiteindelijk vijf afzonderlijke reizen naar de Himalaya op zoek naar een yeti, tijdens welke reizen hij Amerikanen ontmoette die hem kennis maakten met het Amerikaanse concept van Bigfoot.
Byrne vertelde de Washington Post dat hij Bigfoot-theorieën aanvankelijk lachwekkend vond, maar dat hij er wel door werd aangetrokken. Sindsdien heeft hij de hele wereld over gereisd, Bigfoot-onderzoeksprojecten geleid en boeken over de Yeti geschreven.
Nu, in zijn jaren 90, is Byrne nog steeds op zoek naar bewijs van Bigfoot, en de analyseresultaten van de FBI hebben hem niet afgeschrikt. Als de FBI zei dat zijn monster uit de jaren 70 hertenhaar was, dan moet er nog echt waar Bigfoot-bewijs bestaan - ergens.